کلمه پذیرش به تنهایی شاید نمادی از تحمل را نیز به ما یادآوری کند، اما به واقع چنین نیست،پذیرش به معنی آن است که ما فارغ از هرگونه نگرانی و ترس، با اقتدار و تلاش و هدفمند،حرکت میکنیم. پذیرش به این معنیست که ما،بتوانیم با آرامش به فرشته کم توانمان با نگاهی جستجوگر نگاه کنیم و با هرحرکت او،بدون هیچ دلهره ای، توانمندی هایش را کشف کنیم.
پذیرش فرزند کم توان
توانمندی های این فرشتگان به این معنیست که اگر فرزندی داریم که فقط گوش راستش میشنود، برای فعالیت همان گوش راست برنامه ریزی درست انجام دهیم. پذیرش،ما را هدایت می کند که با مراکز توانبخشی که عاشقانه فرزندمان را به آنجا می بریم و گاهی هزینه های قابل توجهی برای فرزندمان انجام میدهیم همکاریهای درست داشته باشیم.
از مربی کودک خود سوال کنیم،لوازم مناسب توانبخشی که میتوانیم به وسیله آنها در منزل به کودک خود آموزش دهیم چه میتواند باشدو با آن وسایل، همراه با بازی و سرگرمی به کودک خود آموزش دهیم. پذیرش به ما و فرزندانمان این مجال را میدهد که در صحنه های اجتماع با فراغ بال و آسودگی خاطر، بدون هیچ نگرانی و ترس از قضاوت ، حضور داشته باشیم و خودمان و فرزندانمان را از زندگی عادی و لذت هایش محروم ننماییم.
شاید آشناترین تعریف از پذیرش کودک کم توانمان این باشد:
لذت حضور فرزند
چقدر عشق مادر و پدر شدن را با او تقسیم می کنیم؟ چقدر و چگونه لحظه های گذران وقتمان را با او تقسیم می کنیم؟پذیرش به این معناست که انکار نکنیم حد توانایی کودکمان در حد انتظار جامعه نیست، و این باعث خواهد شد،امکانات محیط زندگی و محل های رفت و آمد کودکمان را برای او فراهم کنیم و از دیگران نیز بخواهیم تا در شرایطی که همراه کودک ما هستند امکانات را برای حضور او آماده کنند.
بدانید و آگاه باشید که معذب شدن شما در مورد محدودیت توانایی کودکتان اطرافیان را نسبت به او بی اعتنا میکند.(گرچه بارها و بارها تاکید شده است،ولی برای یادآوری از شما میخواهم در رفتار با یکدیگر با عشق،مهربان و پشتیبان باشید).
احساس پذیرش فرزند
پذیرش را تنها به عنوان یک کلمه نباید معنا کرد،پذیرش یک احساس است که حتما به دنبال آن شادی،رضایت و آرامش خواهد بود، پس اگر در خیابان با کودک خود قدم میزنید و همچنان پیگیر نگاه های اطرافیان هستید هنوز به پذیرش نرسیده اید.
فراموش نکنید ،عشق بین شما پدر و مادر گرامی و حمایت از یکدیگر تنها راه رسیدن به پذیرش و آرامش است.
اگر میزان توانمندی کودک خود را دریافته اید،محیط منزل را مطابق با نیازهای او و تواناییش چیدمان کنید و هرگز در حضور دیگران گله مند نباشید که مجبور هستید به علت نوع توانایی کودکتان دکوراسیون منزل خود را تغییر می دهید. توجه داشته باشید که هرگونه توضیح در مورد کودک خود به اطرافیان نشانگر شرمساری شماست.
از این منظر نگاه کنید که شما لذت میبریدکه به خاطر کودکتان ،این فرشته آسمانی و فقط به خاطر او امکانات خود را هماهنگ میکنید،(به راستی اگر او فرزند دوست شما بود چه میکردید؟)
در تمام خطوطی که مینویسم،نگاه نگران مادران و پدرانی را که رنج در تمام خطوط صورتشان هویداست را میبینم.
پذیرش و احترام
پذیرش به معنی اولویت والدین نسبت به کودک کم توانشان است. او را فرشته ای میبینند که قرار است همیشه باعث شادی او باشند. احترام بعد از پذیرش مهمترین نیاز خانواده ایست که کودک کم توان دارند.
اما این احترام چگونه به وجود می آید؟
هرجا کسی به کودک شما واکنش مناسبی نشان نداد،به جای خجالت کشیدن ،با شهامت از او بخواهیدکه رفتارش را تغییر دهد.
- کودکان کم توان اغلب دچار سستی عضلات،آبریزش بینی،آب ریزش دهان،کندی حرکت،کم توانی در انجام کارهای روزمره هستند،اگر او را در حد توان خودش ببینید،هیچکدام از این حالتها آزار دهنده نخواهد بود.و شما را به خشم نسبت به کودک دلبندتان نمی رساند.
- او را با کودکان دیگر مقایسه نکنید، این امر اتفاق نمی افتد،مگر شما کودک خود را همانگونه که هست پذیرفته باشید.
- اگر در جمع برای او آبریزش بینی اتفاق افتاد،به عنوان یک موضوع ساده و عادی با آن برخورد کنید.
- اگر در هنگام نشست و برخاست،توانایی آن را نداشت که فاصله خود را با مبل یا صندلی تنظیم کند،با او مهربان باشید و برای دیگران توضیح ندهید که او نمی تواند.
- شما فقط باید با فرزند خود محترمانه برخورد کنید،بدون خجالت و معذب شدن به فرزند خود کمک کنید تا بتواند از امکانات محیط به اندازه توانایی و نیاز خود بهره ببرد.
- اگر به جمعی دعوت میشوید،حتما کودک خود را به همراه ببرید،و اگر نمیتوانید از میزبان بخواهیدتا غذای مناسب کودک شما را آماده کند،خودتان برای او غذا فراهم کنید و حتما او را در جمع غذا بدهید،تا دیگران بدانند که باید برای او هم غذا آماده میکرده اند.
- وقتی با کودک دلبندتان محترمانه رفتار میکنید،و اجازه هیچگونه رفتار سرد و بیتفاوت از جانب دیگران را نمیدهید،مطمين باشید دیگران برای خوشحال کردن شما حتما کودکتان را خوشحال خواهند کرد. این رفتار شما باعث بالا رفتن سطح اعتماد نفس و عزت نفس،در کودکتان خواهد شد.و خواهید دیدکه او هم قله های افتخار را فتح خواهد کرد. فرشته کم توانی که در اجتماع حضور دارد و به میزان توانمندی خود واقف است و اجازه دارد تا خود را ابراز کند،توانمندیهایش را در سطح بالاتری ابراز میکند و فرصت حضور را برای خود تبدیل به افتخار میکند.
- اگر صحبت کردن با دیگران را دوست دارد،به او فرصت دهید تا صحبت کند،مدام او را از جمع دور نکنید.
- اجازه دهید کودکتان خود واقعیش را زندگی کند.او یک فردیت خاص خودش را دارد.
و به این ترتیب پذیرش و احترام را به او هدیه دهید،تا او هم افتخار را به شما هدیه کند.
آنقدر فرزندانمان را پنهان کردیم،که جامعه هم هیچ مسوولیتی برای آماده کردن محیط اجتماعی مناسب فرزندانمان به عهده نگرفته است.
همیشه از کشورهای اروپایی و امکانات فرشتگان آسمانی در دیار غرب صحبت میکنیم،چرا با وجود تولد سالانه سی هزار کودک کم توان در ایران هیچ امکاناتی برای این فرشتگان،در پارک،سینما،خیابان و مراکز خرید وجود ندارد؟
مسوول پاسخگویی به این سوال من و شما والدین گرامی هستیم.
اگر فرزندان ما به همراه ما در تمام مکانهای عمومی حضور داشته باشند،جامعه برای حضور این عزیزان مجبور به پذیرش خواهد شد،در اینصورت است که والدین میتوانند کمپین تشکیل داده و خواهان حقوق شهروندی برای فرشته نازنینشان باشند.با این وصف ، اینگونه میتوان تشریح کرد، تمام زندگی یک فرشته کم توان از خانه و از والدین آغاز میشود و بعد از خانواده،پذیرش دوستان و آشنایان و در نهایت حضور در اجتماع و و پذیرش اجتماعی واقع میگردد.
