والدین کنترل گر به والدینی گفته می‌شود که تمایل دارند تمام جنبه‌های زندگی فرزندشان را کنترل کنند. این نوع رفتار والدین می‌تواند تأثیرات منفی و طولانی‌مدتی بر رشد و استقلال فرزند داشته باشد.
والدین کنترل گر
هر تیپ شخصیتی نشانه هایی دار، والدین کنترل گر هم دارای نشانه هایی است. اما قطعی نیست و متخصص باید تشخیص دهد. در اینجا به بعضی از این نشانه های رفتاری اشاره می کنیم. والدین کنترل گر اغلب با نیت خیر و دلسوزی، اما با روش‌هایی نامناسب، سعی در هدایت و کنترل زندگی فرزندان خود دارند. این نوع رفتار می‌تواند تأثیرات منفی و طولانی‌مدتی بر رشد و استقلال فرزند داشته باشد.
نشانه والد کنترل گر
در ادامه برخی از نشانه‌های والدین کنترلگر را بررسی می‌کنیم:
دخالت بیش از حد در همه امور: از انتخاب لباس تا انتخاب دوستان و شغل آینده، والدین کنترل گر در همه تصمیم‌گیری‌های
فرزند دخالت می‌کنند و به او اجازه نمی‌دهند خودش انتخاب کند.
انتقاد مداوم: از هر کاری که فرزند انجام می‌دهد انتقاد می‌کنند و به او حس ناکامی می‌دهند.
ایجاد ترس: با تهدید و تنبیه، فرزند را مجبور به اطاعت از خود می‌کنند.
عدم احترام به حریم خصوصی: به حریم خصوصی فرزند احترام نمی‌گذارند و همه چیز او را زیر نظر دارند.
ایجاد احساس گناه: اگر فرزند مطابق میل آن‌ها عمل نکند، او را مقصر می‌دانند و احساس گناه در او ایجاد می‌کنند.
عدم اعتماد به توانایی‌های فرزند: به توانایی‌های فرزند اعتماد ندارند و معتقدند که او بدون کمک آن‌ها نمی‌تواند کاری را به
خوبی انجام دهد.
ایجاد وابستگی بیش از حد: به گونه‌ای رفتار می‌کنند که فرزند احساس کند بدون آن‌ها قادر به زندگی نیست.
استفاده از عبارات تحقیرآمیز: با استفاده از عبارات تحقیرآمیز و مقایسه فرزند با دیگران، اعتماد به نفس او را پایین می‌آورند.
عدم حمایت از علایق و اهداف فرزند: از علایق و اهداف فرزند حمایت نمی‌کنند و او را به سمت چیزهایی سوق می‌دهند که
خودشان می‌خواهند.
کنترل مالی فرزند: حتی در بزرگسالی، کنترل کامل بر امور مالی فرزند دارند و به او اجازه نمی‌دهند استقلال مالی داشته
باشد.
تأثیرات والدین کنترل گر بر فرزندان:
کاهش اعتماد به نفس: فرزندان این والدین معمولاً اعتماد به نفس پایینی دارند و به توانایی‌های خود شک می‌کنند.
مشکلات در روابط: در برقراری روابط سالم با دیگران مشکل دارند و ممکن است از نظر اجتماعی منزوی شوند.
اضطراب و افسردگی: احتمال ابتلا به اضطراب و افسردگی در آن‌ها بیشتر است.
مشکلات در تصمیم‌گیری: به دلیل عدم استقلال، در تصمیم‌گیری‌های مهم زندگی خود دچار مشکل می‌شوند.
والدین کنترل گر کیست؟ – دکتر آناهیتا راد
راهکارهای مقابله با والدین کنترل گر:
ارتباط مؤثر: با حفظ آرامش، به والدین خود توضیح دهید که نیاز به استقلال دارید و تمایل دارید در تصمیم‌گیری‌های خود
مشارکت داشته باشید.
ایجاد مرزهای مشخص: به وضوح بیان کنید که چه چیزهایی را تحمل نمی‌کنید و چه انتظاراتی از آن‌ها دارید.
تقویت اعتماد به نفس: سعی کنید با انجام فعالیت‌هایی که به شما لذت می‌بخشند و به شما احساس خوبی می‌دهند،
اعتماد به نفس خود را افزایش دهید.
جستجوی حمایت: با دوستان، اعضای خانواده یا یک مشاور صحبت کنید تا احساس تنهایی نکنید و از آن‌ها حمایت بگیرید.
یادگیری مهارت‌های ارتباطی: یاد بگیرید چگونه افکار و احساسات خود را به طور مؤثر بیان کنید.
اگر شما احساس می‌کنید که والدینی کنترلگر دارید، به یاد داشته باشید که شما تنها نیستید و این مشکل قابل حل است
مهم است بدانید که شما مسئول رفتار والدین خود نیستید و نمی‌توانید آن‌ها را تغییر دهید. اما می‌توانید با ایجاد مرزهای
مشخص و مراقبت از خود، تأثیر منفی آن‌ها را بر زندگی خود کاهش دهید.
والد کنترل گر کیست؟ – کلینیک هدیه تبسم راد
نحوه برخورد با والدین کنترل گر
داشتن والدین کنترلگر می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و بر سلامت روان و روابط شما تأثیر بگذارد. اما خبر خوب این است که
شما می‌توانید با استفاده از برخی راهکارها، این وضعیت را مدیریت کرده و مرزهای سالمی را در رابطه خود با والدین‌تان
ایجاد کنید.
درک رفتار والدین کنترلگر:
دلایل ریشه ای: سعی کنید دلایل رفتار کنترل گرانه والدین خود را درک کنید. ممکن است این رفتار ناشی از نگرانی بیش از
حد، ترس از دست دادن، یا تجربیات گذشته آن‌ها باشد.
انتظارات واقع‌بینانه: به یاد داشته باشید که تغییر رفتار والدین به سرعت امکان‌پذیر نیست و شما نمی‌توانید آن‌ها را مجبور به
تغییر کنید.
راهکارهای مقابله با فرد کنترل گر
در جامعه علاوه بر والدینی که سعی در کنترل فرزندانشان دارند، اشخاص دیگری هستند که نه تنها اعضای خانواده خود بلکه دیگران و اطرافیان خود را می خواهند کنترل کنند و تحت سلطه خود قرار دهند. که تقریبا نشانه فرد کنترلگر با والد کنترل گر یکی می باشد. اما برای رفع ایهام و هر گونه شبه ای چندین مورد از آن ها اینجا ذکر کرده ایم.
ارتباط مؤثر:
انتخاب زمان مناسب: زمانی را برای گفتگو انتخاب کنید که همه آرام و بدون استرس باشند.
بیان احساسات: به طور واضح و صادقانه احساسات خود را بیان کنید. از عباراتی مانند “وقتی که…، من احساس می‌کنم…”
استفاده کنید.
گوش دادن فعال: به صحبت‌های والدین خود گوش دهید و تلاش کنید دیدگاه آن‌ها را درک کنید.
“من” صحبت کنید: به جای سرزنش کردن والدین، از عبارت‌های “من” استفاده کنید تا مسئولیت احساسات خود را بپذیرید.
ایجاد مرزهای مشخص:
شناسایی مرزها: مشخص کنید که چه رفتارهایی را تحمل نمی‌کنید و چه انتظاراتی از والدین خود دارید.
بیان قاطعانه: به طور قاطع و محترمانه مرزهای خود را بیان کنید و به آن‌ها پایبند باشید.
آمادگی برای عواقب: ممکن است والدین شما در ابتدا با ایجاد مرزها مخالفت کنند. برای این واکنش‌ها آماده باشید.
تقویت اعتماد به نفس:
فعالیت‌های مورد علاقه: به فعالیت‌هایی که به شما لذت می‌بخشند و به شما احساس خوبی می‌دهند، بپردازید.
مهارت‌های جدید: مهارت‌های جدیدی را یاد بگیرید و به توانایی‌های خود اعتماد کنید.
دستاوردهای خود را جشن بگیرید: به موفقیت‌های خود افتخار کنید و آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارید.جستجوی حمایت:
شبکه حمایتی: با دوستان، اعضای خانواده یا یک گروه حمایتی صحبت کنید تا احساس تنهایی نکنید.
نکات مهم در رابطه با والد کنترل گر
صبر و شکیبایی: تغییر روابط با والدین زمان‌بر است.
خود مراقبتی: به سلامت جسمی و روانی خود اهمیت دهید.
انعطاف‌پذیری: ممکن است لازم باشد راهکارهای خود را تعدیل کنید.
احترام متقابل: حتی اگر با والدین خود موافق نیستید، به آن‌ها احترام بگذارید.
به یاد داشته باشید که شما مسئول رفتار والدین خود نیستید و نمی‌توانید آن‌ها را تغییر دهید. اما می‌توانید با ایجاد مرزهای مشخص و مراقبت از خود، تأثیر منفی آن‌ها را بر زندگی خود کاهش دهید.
